Większość z nas słyszała niejednokrotnie termin „ego” lub słowa pochodzące od niego np. egoista, egocentryk, albo sformułowania, że ktoś ma duże lub napompowane ego. Teoria psychoanalizy, psychologii, psychiatrii podaje nam mnogie definicje ego, jego składowe aspekty oraz mechanizmy, na których się opiera. Jednak czym jest ego i jakie są jego właściwości z perspektywy duchowości i nauk o świadomości prezentowanych przez dr Davida R. Hawkinsa, który sam był psychiatrą przez ponad 50 lat?
Ego/umysł nie doświadcza świata a jedynie jego percepcję.
Ego ograniczone jest paradygmatem przyczynowości.
Uzależnienie oraz przetrwanie Ego oparte są na sekretnej przyjemności, którą ego czerpie z negatywności. Dopóki nie zostanie to rozpoznane, zidentyfikowane i osoba nie weźmie za to odpowiedzialności bez wstydu i poczucia winy, mechanizm ten nie może zostać porzucony.
W konstrukcję ludzkiego ego wpisana jest wrodzona niewinność, która wierzy w prawdziwość swoich programów i która nieświadoma jest tego, że brakuje jej zdolności do samokorekty.
Ego zbudowane jest z pozycjonalności, które przyjmują postać przywiązań i awersji.
Ego osłabiamy przez akceptację, zaznajomienie się z nim oraz współczujące zrozumienie. Ego wzmacniane jest poprzez krytykowanie siebie, potępianie, lęk i wstyd.
Ego nie jest ani dobre ani złe, jest po prostu iluzją, którą musimy uwolnić by coś lepszego mogło ją zastąpić.
Ego rozpuszcza się poprzez uwolnienie próżności myśli. Wszystkie myśli i opinie są próżnością. Przyjemność z próżności jest podstawą ego.
Ego czerpie ogromną przyjemność i satysfakcję z cierpienia i ze wszystkich poziomów poniżej 200 na Mapie Świadomości. Sekretna przyjemność z cierpienia jest uzależniająca. By zatrzymać ten mechanizm, przyjemność z tych korzyści ego musi zostać zidentyfikowana i dobrowolnie poddana Bogu. Te przyjemności/korzyści ego są jedynym źródłem energii ego.
Ego sekretnie wierzy, że to ono jest Bogiem i bez niego nie przeżyjemy.
Ego uzależnione jest od posiadania racji.
Struktura ego nie jest unikalna ani indywidualna, jest relatywnie podobna u każdego. To co różni osoby jest stopień zniewolenia programami ego.
Ludzka psychika jest jak hardware komputera, który niewinnie akceptuje jakikolwiek software, który zostaje wgrany. Parafrazując Sokratesa, każdy człowiek robi tylko to, w co wierzy, że jest dla niego dobre. Zamiast oczerniać ego i dogadzać sobie poprzez poczucie winy, wstyd czy nienawiść siebiejest o wiele bardziej produktywne by zaakceptować je za to czym jest, docenić historyczną wartość i zaadoptować je jako naiwne zwierzątko. Możemy zaakceptować, że ego „oczywiście” chce zysku, korzyści, chciwości, itp. Ego robi po prostu to, do czego było trenowane przez milenia.
By przekroczyć pozycjonalność ego, należy zacząć od „aspektu doświadczającego”, który jest skrajem/krawędzią czołową ego. Ego jest jak sonda informacyjna, zawsze szukająca doświadczeń, zawsze szukająca korzyści, zawsze szukająca zysku.
Aspekt doświadczający (the experiencer z ang.) jest przesunięty o 1/10000 sekundy od rzeczywistości. Dlatego ego nigdy nie „doświadcza” tego co jest, tylko doświadcza doświadczenie tego co jest. Przez analogię, nie doświadcza tego, co zostaje nagrane, a doświadcza to, co zostaje nagrane, doświadcza nagranie z odtwarzacza. Ego doświadcza to, co zostało nagrane 1/10000 sekundy temu.
To, od czego człowiek jest uzależniony to doświadczanie. Z każdego doświadczenia, ego musi „wycisnąć ostatnie soki”.
Dualności ego czyli Przyciąganie/Przywiązanie i Awersje
Czym są pozycjonalności? To struktury, które wprawiają mechanizm myślenia w ruch i aktywują jego zawartość. Pozycjonalności to programy, nie prawdziwe Wyższe Ja. Wszystkie pozycjonalności są dobrowolne i mogą zostać poddane z miłości.
Każdy poziom Świadomości opisany na Mapie Świadomości dr Davida R. Hawkinsa, ukazuje dualistyczne pary tego co ego pociąga i uważa za atrakcyjne i co odpycha stawiając temu opór. Uwolnienie i poddanie tych par oznacza wolność i przyczynia się do rozpuszczenia ego.
Dla przykładu, „aspekt doświadczający” (the experiencer z ang.) ego uważa za atrakcyjne znajomość czegoś/kogoś, a czuje awersję do zmian i niepewności. Ego uwielbia być dumne i mieć rację i czuje awersję do pokory ponieważ kojarzy ją ze słabością. Ego uwielbia być kimś ważnym, jednocześnie unika i boi się bycia nikim. Uwielbia wygrywać, nie znosi przegrywać. Kocha być podekscytowane i czuje awersję do nudy.
Ego jest sprytne i jako mechanizm przetrwania zrobi wszystko byśmy wierzyli, że nim jesteśmy i byśmy nie kwestionowali tej tożsamości. Poniżej znajdują się przykładowe pułapki ego, które skutecznie ograniczają nasz progres i rozpoznanie naszego Wyższego Ja:
Gdy się zmieni …(coś/ktoś)… to będę szczęśliwy/-a
Ktoś nie może lub nie powinien tego mówić bo mnie to rani
Winnym mojej niedoli jest …….(osoba, polityk, sytuacja, pogoda)….
Żeby coś osiągnąć trzeba bardzo mocno chcieć i pragnąć
Moją dumą jest ….
Bez… (kogoś/czegoś)…. Nie wyobrażam sobie życia
Gdy będę mieć ….. to będę szczęśliwy
Praca/życie/związki są trudne
Obfitość jest zła
Świat potrzebuje ratunku
Mam zdanie na każdy temat
Gdy ktoś mnie zauważy/pokocha będę szczęśliwy/-a
Gdy czemuś się opieram to powstrzymuję to coś/kogoś
Wiem, czego inni potrzebują często lepiej niż oni sami
Skromnie mówiąc, zawsze mam rację
Z problemami trzeba walczyć
Życie jest niesprawiedliwe
Muszę się poświęcać dla dobra……(kogoś/czegoś)
Wszystko ma swoje przyczyny
Wyrażanie emocji mi zawsze służy bo to forma szczerości
Muszę nazwać emocję by ją uwolnić, a nie mam do niej dostępu więc nie mogę tego zrobić
Chcę… ale nie mogę, nie potrafię
Wybaczanie innym i pokora są oznaką słabości. Wybaczanie jest dla tej drugiej osoby, a nie dla siebie
W świecie istnieje brak
Lęk jest dobry ponieważ dzięki niemu nie robię głupich i niebezpiecznych rzeczy.
itp. itd.
Jeśli złapałaś/-eś się w którąś z powyższych pułapek, to oddajesz MOC nad sobą warunkom zewnętrznym i jesteś ofiarą kogoś/czegoś/społeczeństwa/klimatu/polityków/niesprawiedliwości, itd. Syndrom ofiary z kolei, blokuje Twoje szczęście, zdrowie, obfitość, akceptację, kreatywność. Wybacz sobie! Nie wiedziałeś/-aś wcześniej, że to tak nie działa. Czas z odwagą wziąć odpowiedzialność za swoje życie i zacząć korzystać z MOCY, która jest i zawsze była w Tobie.
Zobacz też
Zdrowie, czyli - podlegamy tylko temu co utrzymujemy w umyśle
„Przepis” na chorobę to świadome lub bardzo często nieuświadomione poczucie winy + określony system wierzeń i przekonań + stłumione emocje.…
W moim życiu, mapa świadomości okazała się przełomowym narzędziem do rekontekstualizacji świata zewnętrznego jak i narzędziem wykorzystywanym do introspekcji. Mapa…