W moim życiu, mapa świadomości okazała się przełomowym narzędziem do rekontekstualizacji świata zewnętrznego jak i narzędziem wykorzystywanym do introspekcji. Mapa ta jest skalą logarytmiczną mocy energetycznej od 0-1000, opisującą całe spektrum ludzkiego doświadczenia. Najważniejszym punktem demarkacyjnym jest poziom 200. Wszystkie poziomy poniżej 200 czyli: wstyd, poczucie winy, apatia, żal, lęk, pragnienie/brak, gniew/opór, duma są poziomami niewspierającymi życie, osłabiającymi nasze ciało i energię. Poziomy te wskazują tzw. fałsz, a precyzyjniej brak prawdy, brak rzeczywistości. Nazywamy je poziomami SIŁY. Poziomy powyżej 200 takie jak: Odwaga, Neutralność, Ochota, Akceptacja, Rozsądek, Miłość, Bezwarunkowa Miłość oraz poziomy Oświecenia (od 600-1000), są poziomami wspierającymi życie, poziomami prawdy, poziomami uczciwości, szczerości i integralności. Nazywane są poziomami MOCY.
Każdy człowiek rodzi się z konkretnym kalibrowalnym poziomem świadomości i średnio w ciągu życia, poziom ten waha się o około 5 punktów. U osób zorientowanych na rozwój duchowy, poziom ten może ulec ogromnej transformacji. Do kalibracji wykorzystywany jest test kinezjologiczny, który by był wykonany rzetelnie, musi być przeprowadzany przez dwie osoby powyżej poziomu 200 na Mapie, ale także intencja zdania musi być powyżej 200, a odpowiedź na pytanie pierwotne „czy mamy pozwolenie coś/kogoś skalibrować” musi być twierdząca. Warto dodać, że kalibrowanie własnego poziomu świadomości jest nierekomendowane przez Hawkinsa ponieważ informacja ta w łatwy sposób może stać się pożywką dla ego, które nie potrafi być obiektywne i bezstronne. Hawkins powtarza, że nieważne na jakim poziomie jesteśmy oraz to, że żaden poziom nie jest lepszy czy gorszy od drugiego, są one po prostu inne i mają swoje charakterystyki. Swój przybliżony poziom świadomości można określić poprzez przestudiowanie poziomów na Mapie i określenie jaka jest nasza dominująca emocja, pogląd na Boga, pogląd na życie, itd. Warto też nadmienić, że ilość osób, których poziom świadomości jest powyżej 200 to tylko około 15-20% ludności na świecie. Globalny poziom świadomości ludzkości w drugiej połowie lat 80. ubiegłego wieku wskoczył na poziom powyżej 200.
Poziom świadomości człowieka determinują zasady i wartości, którym jest oddany. By osiągać progres w poziomie świadomości, nie można odstępować od tych zasad ponieważ inaczej spada się na niższy poziom. Osoby, których poziom świadomości przekroczył poziom 200 nadal odczuwają negatywne emocje, ale nie są przez nie zniewoleni. Hawkins udowodnił, że osoby takie inaczej procesują zdarzenia, a ich mózg i jego neurochemia się różnią. Dla osób zainteresowanych wschodnimi naukami warto nadmienić, że powyżej poziomu 200 pojawia się mózg eteryczny, energia kundalini oraz osoby te mają karmę osobistą, a nie zbiorową.
Wstyd (20) Poziom ten charakteryzuje „utrata twarzy”, wygnanie. Jest to poziom okrucieństwa i ma ogromnie szkodliwy wpływ na nasze zdrowie. Poziom zbliżony do śmierci lub pasywnego samobójstwa. Osobowość pełną wstydu charakteryzuje nieśmiałość, wycofanie i introwertyczność.
Poczucie winy (30) Charakteryzuje ten poziom obwinianie innych, chęć wymierzania kary, samokaranie się, samosabotaż, niezasługiwanie, osądzanie i atakowanie w myślach siebie i innych, nienawiść. Jest to poziom, który jest źródłem większości chorób. Poczucie winy często wykorzystywane jest jako narzędzie manipulacji i kary. Wyraża się także jako: wyrzuty sumienia, masochizm oraz cały wachlarz objawów syndromu ofiary. Nieuświadomiona wina skutkuje podatnością na wypadki i do skłonności samobójczych.
Apatia (50) Beznadzieja, „nie mogę”, „nie dam rady”, stan depresyjny. To poziom biedy. Brak chęci do życia. Apatia jest „ciężka” i odczuwana jest jako ciężar przez ludzi wokół.
Żal (75) Smutek z powodu straty kogoś/czegoś co uważano za podstawę szczęścia. Uczucie bycia przegranym, oddzielonym, bezsilność, przygnębienie i użalanie się typu: „już nie dam rady”. To poziom ciągłego żałowania i depresji, chronicznej żałoby i wyrzutów sumienia za przeszłość. Częścią syndromu żalu jest pojęcie nie zastępowalności kogoś/czegoś co zostało utracone lub tego co symbolizowało.
Lęk (100) Uczucie bycia ciągle zagrożonym, wszędzie czai się niebezpieczeństwo, bronienie się, poczucie braku bezpieczeństwa, nadmierna ostrożność, niepokój głównie o przyszłość. Bycie zazdrosnym i zaborczym. Lęk jest podstawą paranoi i ponieważ bywa zaraźliwy, staje się dominującym społecznym trendem.
Pragnienie (125) Poszukiwanie korzyści i szczęścia na zewnątrz w innych osobach i rzeczach. Szukanie przyjemności również w nałogach co często zamienia się w żądzę ważniejszą od samego życia. Gromadzenie, chciwość, gdzie satysfakcja ze zdobycia jednej rzeczy zastępowana jest kolejnym niezaspokojonym pragnieniem czegoś innego.
Gniew (150) Wybuchowość, irytacja, pretensje, zgorzknienie, drażliwość, postawa „ja ci jeszcze pokażę”. Trzymanie uraz, które osoba próbuje uzasadniać. Poziom „kolekcjonerów niesprawiedliwości”. Frustracja wynikająca z wyolbrzymienia znaczenia pragnień.
Duma (175) „Muszę mieć rację”, perfekcjonizm, wyniosłość, uczucie bycia lepszym i wyjątkowym, bardzo duża podatność na defensywność ponieważ duma czuje się ciągle atakowana więc ciągle musi się bronić. Napompowane ego. Duma pozostaje słaba ponieważ może zostać strącona z piedestału na poziom Wstydu, co jest zagrożeniem, które rozpala lęk przed utratą dumy. Minusem dumy jest arogancja i wyparcie co blokuje wzrost.
To właśnie na poziomach Siły, poniżej 200 na Mapie Świadomości Davida R. Hawkinsa, skupiamy się podczas pracy z Techniką Uwalniania. To tam, w tych emocjach, energiach za nimi stojących oraz programach opartych o nie znajduje się Źródło naszego cierpienia. Emocje, myśli oraz korzyści ego z doświadczania tych poziomów sukcesywnie poddajemy i uwalniamy by móc wziąć odpowiedzialność za nasze życie i zacząć je świadomie kreować. Tak odkrywamy MOC, którą zawsze mieliśmy w sobie.
Odwaga (200) Poziom wzmocnienia, strefa odkryć, osiągnięć, hartu i determinacji. Życie postrzegane jest jako ekscytujące, stymulujące i pełne wyzwań. Tutaj pojawia się energia by nauczyć się nowych umiejętności np. do pracy, wzrost i edukacja stają się osiągalnymi celami. Pojawia się zdolność do mierzenia się z lękami lub defektami osobowości i do wzrostu pomimo nich. Ludzie na tym poziomie dają do świata tyle ile z niego biorą. To początek produktywności.
Neutralność (250) Energię ta uosabia uwolnienie się z pozycjonalności, które charakteryzują niższe poziomy. Poziom ten umożliwia elastyczność, nieocenianie, realistyczne szacowanie trudności. Bycie Neutralnym oznacza bycie relatywnie nieprzywiązanym do wyniku. Gdy coś nie pójdzie po myśli, nie doświadcza się już tego jako czegoś frustrującego, przerażającego lub udaremniającego plany. Tutaj osoba stwierdzi: “Cóż, jeśli nie dostanę tej pracy, to dostanę inną”. To początek pewności siebie, gdzie nie trzeba nikomu niczego udowadniać. Jest to poziom poczucia bezpieczeństwa i niewzruszoności emocjonalnej. To postawa nieoceniająca, gdzie nie ma potrzeby kontrolowania zachowań innych ludzi.
Ochota (310) To bardzo pozytywny poziom, który jest trampoliną do wyższych poziomów świadomości. Praca wykonana przez osobę na tym poziomie jest wykonana dobrze i powszechny staje się sukces we wszystkich przedsięwzięciach. Ludzie na tym poziomie pokonali wewnętrzny opór do życia i z zaangażowaniem uczestniczą w nim. Są to ludzie otwarci, pomocni, przyjaźni, a społeczny i ekonomiczny sukces zdaje się za nimi podążać automatycznie. Na poziomie Ochoty ludzie są współczujący i wrażliwi na potrzeby innych.To budowniczowie i współtwórcy społeczeństw.
Akceptacja (350) Tutaj ma miejsce znacząca transformacja i pojawia się zrozumienie, że osoba jest źródłem i twórcą doświadczenia swojego życia. Wzięcie tej odpowiedzialności charakteryzuje umiejętność życia w harmonii z siłami życia. Osoba robi ogromny skok zdając sobie sprawę, że źródło szczęścia jest wewnątrz, gdzie tworzona jest także miłość. Pojawia się emocjonalny spokój, nie ma potrzeby oceniania co jest dobre a co złe ponieważ skupienie jest na znalezieniu rozwiązań problemów. To poziom samodyscypliny i mistrzostwa.
Rozsądek (400) Osoby na tym poziomie świadomości przekraczają emocjonalizm i zdolne są zajmować się ogromnymi, skomplikowanymi ilościami informacji, podejmując szybkie i prawidłowe decyzje. To poziom przyczynowości, nauki, medycyny, zaawansowanej konceptualizacji i zrozumienia. To poziom geniuszy i wielkich myślicieli np. Freuda, Einsteina. Rozum produkuje ogromne ilości informacji i dokumentacji, ale brakuje mu umiejętności by poradzić sobie i rozwiązać nieścisłości w danych i we wnioskach. Rozum, paradoksalnie, to największa blokada wejścia na wyższe poziomy świadomości.
Miłość (500) Poziom Miłości nie ma nic wspólnego z hollywoodzką emocjonalnością, fizycznym pociągiem, kontrolą, posiadaniem, uzależnieniem, erotyzmem, itp. Ten poziom charakteryzuje rozwój miłości, która jest bezwarunkowa, niezmienna i stała. Nie fluktuuje ponieważ osoba, która kocha nie jest zależna od zewnętrznych warunków. Miłość to stan bycia, to wybaczający, wspierający i dbający o innych sposób w jaki odnosimy się do świata. To poziom prawdziwego szczęścia.
Bezwarunkowa miłość Radość (540) Poziom wewnętrznej Radości, grup samopomocy np. 12-kroków oraz uzdrawiania.To domena Świętych i zaawansowanych duchowych aspirantów. Charakterystyką jest ogromna cierpliwość oraz wytrwała pozytywna postawa nawet w obliczu przedłużających się trudności. Znakiem rozpoznawczym tego poziomu jest współczucie.To poziom nieopisanego piękna i perfekcji całego stworzenia. Wszystko dzieje się bezwysiłkowo, w wyniku synchroniczności i postrzegane jest jako wyraz miłości i boskości.
Oświecenie (<600) Ekstremalnie rzadkie poziomy świadomości. Nie ma tutaj negatywności, a wszechobejmująca miłość doświadczana jest jako spokój, cisza, bezczasowość, dopełnienie, realizacja, nieporuszenie i zadowolenie. Panowanie przejmuje wewnętrzna Jaźń. Ja indywidualne zostaje przekroczone, a razem z nim wszystkie uczucia, przekonania, tożsamości i zainteresowania.
