„Przepis” na chorobę to świadome lub bardzo często nieuświadomione poczucie winy + określony system wierzeń i przekonań + stłumione emocje.
Ciało nie posiada zdolności doświadczanie samego siebie, jest ono siebie nieświadome. Noga czy ramię nie mogą siebie doświadczać i zdać sobie sprawy, że są nogą czy ręką. Doświadczamy wrażeń płynących z ciała oraz jego położenia w przestrzeni. Te doznania także nie mają zdolności doświadczania siebie i muszą zostać ujęte przez coś większego- czyli przez umysł. Umysł także nie potrafi doświadczyć samego siebie, myśl nie doświadcza tego, że jest myślą, wspomnienie nie doświadcza faktu bycia wspomnieniem. Umysł jest doświadczany przez pole energii samej świadomości. To dzięki świadomości doświadczamy treści znajdujących się w umyśle. Z kolei samej świadomości, doświadczamy w nieskończonym polu energii zwanym uważnością. Podsumowując: dzięki uważności wiemy co się dzieje w świadomości-> dzięki świadomości doświadczamy umysłu -> dzięki umysłowi wiemy co zmysły mówią nam o ciele.
Ciało jest zobrazowaniem tego, co utrzymujemy w umyśle i jest wyrazem nawyków myślowych każdej osoby. By odzyskać zdrowie musimy stać się świadomi naszych myśli oraz tego co utrzymujemy w umyśle. Zdanie: „ Jestem zależny tylko od tego, o czym myślę. Jestem nieskończoną istotą i podlegam tylko temu, o czym sam/sama myślę, nie ma żadnych zewnętrznych przyczyn”- kalibruje jako prawda. Jest to zdanie do kasowania przekonań i myśli, w które wierzymy, w każdym obszarze naszego życia. To o czym myślimy, tego dostajemy więcej. Jest naszą odpowiedzialnością by wszystkie negatywne, ograniczające i nieprawdziwe przekonania oraz blokady samodzielnie kasować z naszego umysłu. Zastąpienie fałszu prawdą prowadzi do uzdrowienia. Ciało kalibruje na poziomie 200, natomiast myśli i nasze wierzenia oraz przekonania kalibrują na poziomie 400 (poziom Rozsądku), zatem jasne staje się, że ciało odzwierciedla co utrzymujemy w umyśle, a nie na odwrót. Jeśli wierzysz, że jajka podniosą Twój cholesterol, to tak będzie. Analogicznie, do efektu placebo - gdy wierzymy np. w korzyść jakiegoś leku lub jedzenia, oraz efektu nocebo – gdy spodziewamy się negatywnych skutków np. zjedzenia czegoś czy zastosowania jakiejś terapii lub wierzymy w szkodliwość jakiegoś produktu.
Cytując dr David Hawkinsa: „Specyfika wyleczenia z danej choroby zakłada (1) uwolnienie się od oporu związanego z płynącymi z niej wrażeniami zmysłowymi, (2) zaprzestanie nazywania choroby i używania etykiet oraz (3) nieużywanie żadnych słów. Przyjmij doświadczenie tego, co odczuwasz w radykalny sposób, a jednocześnie pozbądź się (4) form myślowych i systemów wierzeń, a następnie (5) wybierz pole Miłości, które uzdrawia”.
Każda negatywna myśl wpływa na naszą energetykę organizmu poprzez zagaszanie meridianów akupunkturowych. Nie możemy pozwolić ani jednej negatywnej myśli prześlizgnąć się niezauważonej, bez zakwestionowania jej. Należy pamiętać, że to nasza niewinna naiwność kupiła te wszystkie programy i myśli. Poczucie winy zastępujemy akceptacją i uznaniem ludzkiej natury.
Wszystko, co manifestuje się na planie fizycznym wyłania się po to by zostało uleczone. Jest to nasza okazja do przepracowania jakiegoś aspektu w naszym życiu. Stąd bardzo często osoby, które przeszły ciężkie choroby i traumatyczne doświadczenia, zaczynają z czasem być za nie wdzięczni- ponieważ bez nich, nie dojrzeliby tego, co czekało na uzdrowienie. Choroba to wołanie naszej świadomości o uwagę. Możemy zadać sobie pytanie czego ma ona nas nauczyć, co chce mi pokazać?
